سیف و نوبخت بر آزادسازی دلارهای بلوکه شده حساب کرده بودند

المانیتور در گزارشی در مورد وضعیت نرخ ارز در ایران می نویسد: عوامل زیادی در تغییرات نرخ در ایران دست دارند. ادامه محیط تورمی در ایران همچنان با نرخ تورم سالیانه بالای ۳۰درصد، اصلی ترین عامل است.

المانیتور نوشت؛ تجار و صاحبان سایر بخش های اقتصادی می دانند که نرخ ارز نمی تواند خود را در نرخ های پایین تر تثبیت کند و از سوی دیگر با آغاز فاز دوم هدفمندی یارانه ها قیمت سوخت و گازوئیل افزایش یافته است که این خود رفتارها را به سوی چرخش به سمت طلا و ارز تغییر می دهد.

همچنین پیشرفت کند مذاکرات هسته ای، نگرانی فعالان اقتصادی را از آینده اقتصادی ایران برانگیخته است. علاوه بر این دلایل، بانک مرکزی ایران، بخش بانک ایران را با تغییر نرخ سود بانکی به هیجان . حساسیت واداشته است. درحالیکه کارشناسان معتقدند بانک مرکزی به دنبال نزدیک سازی نرخ تورم به نرخ سود بانکی است که به باور اکثریت مردم، نرخ تورم در شرایطی که در حول وحوش ۳۰درصد نوسان می کند، توانایی رسیدن به محدوده ۲۰درصدی را ندارد. به این عوامل باید سقوط شاخص بورس تهران را نیز اضافه کنیم که باعث گرایش سرمایه گذاران به سمت سایر بازارها مانند بازار ارز شده است.

المانیتور در ادامه مدعی شد: این درحالیست که پیش از این، محمدباقر نوبخت، معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهوری، پیش بینی کرده بود که نرخ ریال به دلار به ۲۶۵۰تومان خواهد رسید. برای این موضوع دولت باید مقدار زیادی دلار به بازار تزریق کند. در طی دوره زمانی ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲، محمود احمدی نژاد با تزریق زیادی از مبالغ دلار به بازار، نرخ ارز را در حدود هزار تومان تثبیت کرد ؛ نرخی که در نهایت با تحریم ها فروپاشید و هم اکنون به سه هزار تومان رسیده است.

ولی الله سیف در مصاحبه ای روند اقتصاد ایران را به ویژه عملکرد تجاری بخش های اقتصادی مانند صادرات غیرنفتی ایران ، باثبات عنوان کرده بود. گرچه رشد صادرات غیرنفتی عاملی مهم محسوب می شود اما تا حد زیادی به نرخ ارز بستگی دارد. بنابراین بانک مرکزی نیاز به درک بیشتری از پویایی بازارهای مختلف دارد.

درحال حاضر معامله گران به خرید ارز تمایل بیشتری دارند به طوریکه طبق پیش بینی کارشناسان، نرخ دلار در محدوده ۳هزار تا ۳۲۰۰تومان تثبیت خواهد شد.

از دلایل پیش بینی های سیف و نوبخت برای کاهش نرخ دلار، آزادسازی دارایی های خارجی ایران است. اما گرچه آزادسازی دارایی ها میتواند به تقویت پول ملی منجر شود اما دارای اثرات تورمی نیز خواهد بود.

بزرگترین اشتباهی که دولت می تواند اکنون مرتکب شود، حفظ ارزش دلار با تزریق دلارهای بانک مرکزی به بازار است. دولت و بانک مرکزی باید بر ایجاد یک محیط پایدار برای بازار ارز به جای حفظ ارزش ریالی آن متمرکز شود.